Het is een bekende discussie als het gaat over het werken aan een beter milieu en een beter klimaat: welke aanpak is de beste? Gaat het om een beter beleid, van overheden dus, of moet de burger meer haar of zijn best doen?
Dat er actie en verandering moet komen, staat als een paal boven water. Alle seinen staan op rood. En hoe vaak was het al vijf voor twaalf?
Het ene na het andere rapport verschijnt dat het steeds moeilijker wordt de klimaatdoelen van Parijs-2015 te halen. De haalbaarheid van de 1,5 graad opwarming van de aarde komt almaar meer in het gedrang. Smeltende ijskappen en gletsjers, smeltende permafrost, grootschalige ontbossing en steeds meer mensen op de vlucht.
En dan ook nog de dramatische achteruitgang van de biodiversiteit. In mijn PDJ 2019 stelde ik dat een beter beleid het belangrijkst is. Maar ook dat het voor een individu het beste is zich te concentreren op haar/zijn eigen mondiale voetafdruk. Daar heb je immers het meeste vat op; daarmee kun je het makkelijkst resultaat boeken.